redirect

Θα μεταφερθείτε στη νέα σελίδα σε

Δευτερόλεπτα

Monday 22 June 2009

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ & ΚΩΝΝΟΣ ΠΑΓΚΑΛΗΣ: Η trendy Nεοελληνική Ιστορία

Σελίδες:144, Τιμή: € 14,00

Τελευταία, παρατηρείται μεγάλος συνωστισμός έξω από τις πόρτες των υπουργείων διαφόρων εμπόρων κάθε είδους.
Της θρησκείας, του πολιτισμού, της ιστορίας.
Κυρίως όμως της Αλήθειας και της Ηθικής.
Η καταγεγραμμένη ιστορία δεν φτιασιδώνεται με άνωθεν εντολές από τις διάφορες μακιγιέζ.
Δεν είναι η πόρνη που ο καθένας μπορεί να την διακοσμεί με διάφορα επίθετα ή μπιχλιμπίδια του γούστου του.

Σε όλο τον κόσμο
οι πολιτικοί ασκούν την πολιτική,
οι ιερωμένοι ασκούν το λειτούργημα της ιεροσύνης,
οι καθηγητές Γαλλικών διδάσκουν Γαλλικά,
οι ιστορικοί καταγράφουν την ιστορία.
Στην Ελλάδα
οι πολιτικοί ασκούνται στο κεφάλι του κασίδη,
οι ιερωμένοι ασκούν εμπόριο,
οι καθηγητές Γαλλικών ελέγχουν την ιστορία και
οι ιστορικοί την παραποιούν, την πλαστογραφούν ή την αποσιωπούν.

Μερικά από τα κεφάλαια του βιβλίου
(Ο, sorry!)
Mερικές από τις ιστορίες του Νεοελληνισμού στη νέα, την trendy τους, εκδοχή:
  • Η εορταστική έξοδος των κατοίκων του Μεσολογγίου
  • Το κρυφό σχολειό
  • Φιλική επίσκεψη των Τούρκων στα Βαλκάνια
  • Η εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία
  • Ο συνωστισμός της Σμύρνης
  • Ο Γερμανικός Κοινωνικός Τουρισμός στην Ελλάδα
  • Έλληνες και Εβραίοι οικονομικοί μετανάστες
  • Το ατύχημα της Τήνου και το τάμα των Ιταλών
  • Ξενάγηση των Γερμανών τουριστών στην Κρήτη.
(Μετά πολλών δέσμεων ερωτήσεων, προσαρτημάτων και σεβασμού στους νέους. Δώρο: Ο Ύμνος των αραχτών)

Ένας σκασμός λόγια για τους Συγγραφείς

Είμαστε δύο διάσημοι συγγραφείς. Από σεμνότητα και ταπεινότητα δεν το φωνάζουμε, δεν μας αρέσει να καυχιόμαστε, ενώ κάποιοι άλλοι μας πιάνουν το κωλαράκι με σεμνότητα και ταπεινότητα κ.λπ.

Το ότι δεν μας αναγνωρίζουν ούτε οι μανάδες μας, είναι πρόβλημα των μανάδων μας και όχι δικό μας, εμείς είμαστε σοβαροί συγγραφείς και κάνουμε προσπάθειες να ανατρέψουμε τα κακά κείμενα (κάτι σαν το αρχαίο ρητό του Γιάννη Αργύρη: Τα κακά κόποις κτώνται), κάνουμε και αντίσταση στην πράξη, γι’ αυτό μας λένε επαναστάτες.

Απόδειξη; Δεν φοράμε ποτέ γραβάτα, κι αν συμβεί καμιά φορά αυτό (όταν μας καλούν δηλαδή σε καμιά λαϊκή ή εκκλησιαστική δεξίωση στη Μ. Βρετανία, Χίλτον, Κόνα-Κάϊ, ΣΕΚ και άλλα λαϊκά μαγαζιά), πάντα είναι κόκκινη, ζωγραφισμένη μάλιστα με διάφορα παλαιολιθικά γεωργικά εργαλεία, π.χ. δρεπάνια, τσουγκράνες, κλαδευτήρια κ.ά.

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι σοβαρό πόνημα που δεν έχει σκοπό να γλυκάνει το χειλάκι σας, μόνο και μόνο επειδή εμείς αποφασίσαμε δημοκρατικά να στρογγυλοποιούμε τις γωνίες, υπερτονίζοντας μάλιστα ότι όλες οι γωνίες είναι στρογγυλές.

Τώρα αν υπάρχουν δόλιοι και εντολοδόχοι ινστρούχτορες, κήρυκες του αντίθετου, το μόνο που καταφέρνουν είναι να γελοιοποιούνται, ουρλιάζοντας ότι οι γωνίες είναι… γωνιακές. Οι άνθρωποι αυτοί είναι πράκτορες και τους αξίζει κάθε περιφρόνηση από εμάς τους σοβαρούς και νομοταγείς Έλληνες.

Είναι ποτέ δυνατόν ένα πρωί η κυρία που συνέγραψε το ανταγνωνιστικό του παρόντος, όσο κι επίμαχο βιβλίο της ιστορίας να σκέφτηκε: μιας και κουράστηκα να κολλάω γραμματόσημα και να καθαρίζω χόρτα σ’ αυτό το βαρετό δημοσιουπαλληλικό γραφείο, δεν κάθομαι να γράψω ένα καινούργιο βιβλίο για την ιστορία της έκτης δημοτικού, να τα κάνω μπάχαλο, έτσι για να αλλάξουμε λιγουλάκι το κλίμα;

Φίλες και φίλοι, ποιος δουλεύει ποιόν. Και επειδή είμαστε βέβαιοι ότι ακόμα και στο δούλεμα υπάρχει ιεραρχία με ονοματεπώνυμο, αυτήν θέλουμε να πληροφορηθούμε και, όπως λένε οι γενναίοι πολιτικοί μας άνδρες: ο λαός πρέπει να πληροφορηθεί, μας ενδιαφέρει να μάθουμε ποιος έδωσε την εντολή στην κυρία και όχι ποια και τι είναι η κυρία. Μα, θα μου πείτε, λίγο πολύ είναι γνωστά, δεν γνωρίζεις τον βίο και την πολιτεία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου;

Γιατί, άραγε, δεν παρουσιάστηκε στην κοινή γνώμη τον Ν. 2929 ΦΕΚ 142/29 Ιουνίου του 2001; Εκεί υπάρχει η απάντηση που ψάχνουμε όλοι μας. Στον Νόμο αυτόν, το πιο εξευτελιστικό για την αξιοπρέπειά μας, σαν κράτος, είναι το Άρθρο 3. Διαβάστε τι αναφέρει: τα μέρη θα προωθούν την ενεργό και φιλική συνεργασία και αμοιβαία υποστήριξη στους τομείς του πολιτισμού, της επιστήμης και της εκπαίδευσης στα πλαίσια της UNESCO, του Ο.Α.Σ.Ε., του Συμβουλίου της Ευρώπης και άλλων διεθνών οργανισμών και θα αποφεύγουν που ενδέχεται να είναι αντίθετες με τα συμφέροντα του άλλου Μέρους. Μπορείτε να φανταστείτε ποια είναι τα δύο μέρη; Η Ελλάδα και η Τουρκία! Γιατί μας το κρύβουν; Τι δουλειά έχει με τα σχολικά μας βιβλία η γνώμη της Ουνέσκο, του ΟΑΣΕ, του Συμβουλίου της Ευρώπης; Και ποιοι είναι οι άλλοι διεθνείς οργανισμοί;

Όχι, δεν είναι αθώα τα βραχιόλια που αγωνίζονται με λύσσα να μας περάσουν ΟΛΟΙ τους, απ’ όποιον χώρο κι αν δηλώνουν ότι προέρχονται (τάχα αρχαιολάτρες και όποιοι -λάτρες) αυτά είναι τα δεσμά μας, ας τ’ αρνηθούμε επιτέλους.

Τώρα ίσως μου πείτε, λίγο είναι να έχουμε «πατριαρχέσσα» αντί για πατριάρχη;

Αντί για 12 απόστολους να έχουμε 12 θεούς;

Αντί μαύρα ράσα, να έχουμε άσπρα;

Εμείς, προοδευτικοί-κομμουνισμένοι άνθρωποι, δεν διστάζουμε να πάμε την βαλίτσα όπου θέλουμε.Τι εννοούμε; Με λίγες κουβέντες, προτείνουμε την κατάργηση των δασκάλων. Πρόταση επαναστατική. Τα παιδιά θα κοιμούνται και θα μαθαίνουν, αυτό δηλαδή που προτείνει και ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων. Άλλωστε το πείραμα αυτό έχει επιτύχει με τους φοιτητές των Πανεπιστημίων. Γιατί πώς εξηγείται να κάνουν μάθημα έξω από το Πανεπιστήμιο, στην πλατεία Συντάγματος και στους γύρω δρόμους, με την συμπαράσταση και των καθηγητών τους μάλιστα, αντί μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας; Το επιτυχημένο αυτό πείραμα μπορούμε να το εφαρμόσουμε άφοβα – δοκιμασμένα πράγματα.

Μάλιστα θα έλεγα, για να μη είναι μονότονη κι αυτή η λύση, άλλοτε να πηγαίνουν στην παραλία του Αλίμου, άλλοτε της Βουλιαγμένης, και άλλοτε στο μοναστήρι της Καισαριανής ή και των αγίων Δούλων και γενικά στα βουνά και στα άγρια λαγκάδια.

Σύνθημά μας το παλιό επαναστατικό:

Να σηκωθούμε να βγούμε στους δρόμους

με ρόλεξ στα χέρια και γούνες στους ώμους.

Και ρεφρέν τσιρίζοντας:

Μία είναι η λύση, έπα-νάστα-σή.

Γρ. Τσικόπουλος - Κων. Πάγκαλης

No comments: